Wanneer ik lekker aan het fotograferen ben en mijn onderwerp geeft me de tijd, dan vind ik het altijd belangrijk om het maximale uit de situatie te halen. De herfst is hiervoor een prachtig seizoen, want een paddenstoel loopt niet weg en het enige wat wel snel kan wisselen in het bos is het licht. Maar het is dan boeiend om te experimenteren met licht, compositie, invalshoek en dergelijke. Zo ook met het onderstaande paddenstoeltje die op een fotogeniek plekje stond.
De eerste opname had het licht nog mooi op de achtergrond staan. Ik heb de foto wat overbelicht zodat de hele scene frisse kleuren kreeg: de warme herfsttinten in de achtergrond, gecombineerd met het groen van het bos leveren een kleurrijk geheel op. Door de uitsnede in panorama verlies ik wat lichte vlekken die bovenin de aandacht te veel afleidde.
Iets later veranderde het licht en met een iets andere invalshoek verscheen een iets somberder beeld. De kleuren worden wat minder fris en kleurrijk en door een kleine scherptediepte te kiezen ontstaat een mooie aquarel patroon in het mos. Het licht op de achtergrond zorgt voor een stemmig geheel.
De camera half ingegraven krijg je een nog donkerder benadering van hetzelfde onderwerp. Ik fotografeer hier zo ongeveer door het mos heen waardoor er patronen in de onscherpte ontstaan. Het paddenstoeltje word gereduceerd tot een subtiel silhouet en door de contrasten van licht en donker verdwijnt praktisch alle kleur. Persoonlijk snap ik mensen wel die het niet zo mooi vinden, maar ik vind zo'n donker beeld wel heel mooi bij de sfeer van de herfst passen.
Om nog iets vrolijker af te sluiten heb ik hier gekozen voor een stop overbelichten en een staande compositie. Door het overbelichten komt in de donkere situatie de kleur in het mos weer terug en in de nabewerking heb ik de lichte delen van de foto weer iets terug getrokken zodat hierin ook weer subtiele bokeh in de achtergrond ontstaat. Door de ruime kadering zie je mooi hoe klein het paddenstoeltje is.
