De heikikkers zijn een prachtig onderwerp in het vroege voorjaar. Afhankelijk van het weer kunnen de heikikkers in maart al uit hun winterslaap komen en zijn ze te fotograferen in het water, hun voortplantingshabitat. Het bijzondere aan heikikkers is dat de mannetjes blauw worden tijdens de voortplantingsperiode en dankzij deze bijzondere kleur zijn ze een favoriet onderwerp voor menig macro- en natuurfotograaf.
Door een extreem laag standpunt te nemen (weliswaar ietwat tricky om je dure apparatuur op nog geen centimeter van het wateroppervlak te houden) krijg je hele mooie onscherpte in de voor en achtergrond en ontstaat er een heel rustig beeld. Als het dan lukt een koppeltje vast te leggen is dat alvast een mooie foto, al had in dit geval het mannetje best nog wat blauwer mogen zijn.
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8 macro + canon 1.4 converter
- 1/250e @ F4.5
- iso 100
Ook een portretje vind ik altijd erg aandoenlijk bij kikkers, zeker als je door de weerspiegeling 2 paar ogen hebt dat je aankijkt. Vanwege het recht vooruit kijken vind ik bij dit soort beelden een gulden snede of regel van derden helemaal geen logische keuze: lekker centraal past wat mij betreft veel beter hier. Ik ben vooral erg tevreden over het zachte kleurcontrast tussen zachtblauw en warm oranjegeel.
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8 macro + canon 1.4 converter
- 1/400e @ F4.5
- iso 100
Tot slot mijn favoriete beeld waarin ik mijn eigen stijl weer even heb opgepakt: het licht in de rug dat de kleuren mooi doet uitkomen heb ik weer los gelaten en ik heb geprobeerd tegenlicht zijn magische werk te laten doen: als dan de schitteringen op het water een prachtige omlijsting van bokeh geven en door precies het juiste licht zijn er nog steeds mooie blauwe en warm gouden tinten te zien dan kan ik een sprongetje in de lucht doen. Een heerlijke plaat waar ik trots op ben, al zeg ik het zelf.
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8 macro + canon 1.4 converter
- 1/400e @ F4.5
- iso 100