Soms zit je als fotograaf in een lekkere flow of heb je een gezonde dosis geluk. Soms voelt fotografie wat meer als werken en komt het creatieve aspect er minder goed uit als je zou willen. Geen probleem, gewoon blijven oefenen roep ik altijd. Zo ook tijdens een prachtige trip naar de Eifel en zuid Limburg vol orchideeën. Een mooie trip met prachtige soorten, maar door vermoeidheid en veel wind ook uitdagend.
Vanwege een volle agenda bleek er dit voorjaar eigenlijk maar 1 moment praktisch haalbaar, terwijl ik normaal gesproken het liefste wat meer keus heb. Nadeel was dat de enige mogelijkheid eigenlijk iets aan de vroege kant was: 18 tot 21 mei. En laat nou net dit voorjaar de natuur ook nog eens flink achterlopen en dan heb je een combinatie waarbij we voor veel soorten te vroeg waren. Vooral de vlinders waren bijna niet te vinden. Maar ja, de weersvoorspellingen waren half bewolkt wat ideaal is voor de hele dag doorfotograferen en mijn orchideeënpassie begint goed los te komen, dus gewoon lekker gaan en kijken wat je tegen komt.
Op de eerste dag reden ik en een goede vriend na de ochtendspits richting het zuiden. Aan de noordgrens van de Eifel stond de eerste tussenstop gepland en bezochten we een uitgestrekt kalkgrasland. Een winderige, schrale heuvel waarop vooral de enorme aantallen poppenorchis opvielen. Met windkracht vier en bewolking lukt het niet echt om boeiende beelden te maken, maar wel vond ik hier de eerste nieuwe, zeldzame (maar ook onopvallende) soort: de groene nachtorchis. De beste foto die ik tijdens deze stop weet te maken is een foto van twee grote keverorchissen die al volledig in bloei staan. Ik gebruik tegenlicht om zo de groene planten goed los te laten komen van hun omgeving.
We rijden door naar Blankenheim, in de hoop een mooie verse sleutelbloemvlinder te vinden. Deze vroege vlindersoort, die in juni vaak al weer versleten is, is vanwege ons vroege tijdstip een van de belangrijkste doelsoorten voor de trip. We vinden meerdere exemplaren, maar die zijn erg vliegerig en in combinatie met de wind lukt het niet om echt goede foto's te maken.
Dus maar weer op zoek naar een onderwerp wat iets beter stil en vooral lekker beschut staat: in de bossen rondom Blankenheim groeien bijzondere orchideetjes die goed tegen de schaduw kunnen. Ze hebben namelijk helemaal geen zonlicht nodig omdat ze voor hun voeding niet afhankelijk zijn van fotosynthese, maar parasiteren op schimmels in de grond. Dit levert een bleek, geelbruin orchideetje op: het vogelnestje. Misschien niet al te fotogeniek zou je zeggen, maar een bosachtige setting levert vaak mooie fotokansen op vanwege de grote contrasten in licht en donker. Onderstaande foto's ben ik erg blij mee.
Vanwege mijn slaapgebrek heb ik al een forse hoofdpijn die richting migraine dreigt uit te lopen. 's Avonds bezoeken we nog een kalkgrasland die helemaal vol staat met de vrij kleine, maar zeker mooie vliegenorchis. Door de migraine heb ik niet de energie om mijn camera ook maar uit de tas te halen. Conclusie: als je een zwaar slaap gebrek en een kwetsbaar hoofd hebt kun je misschien toch beter zo verstandig zijn om thuis te blijven.
De ochtend van dag twee is super qua weer: windstil en zon. Tot mijn grote frustratie heb ik nog steeds zo veel hoofdpijn (slecht geslapen vanwege de vele indrukken en een ander bed) dat ik om vijf uur toch moet besluiten de ochtend over te slaan. Erg jammer als je maar twee ochtenden hebt, maar het is niet anders. Migraine is voor mij een uitgewezen middel om mij aan mijn lichamelijke grenzen te houden. Na heerlijk uitgeslapen te hebben, een hete douche en een lekker Duits ontbijt ben ik er lichamelijk weer en gaan we vol nieuwe energie de dag in!
We werken in een halve dag drie verschillende locaties af. Op een eerste veldje lukt het mij om een voorjaarserebia vast te leggen. Ik zie ze tijdens ieder voorjaarsbezoek aan de Eifel, maar deze vlinder zit bij zonnig weer zelden stil en bij regen kruipt hij diep weg tussen het gras. Het bewolkte weer met af en toe doorbrekende zon geeft nu de unieke kans een half actief dier goed te fotograferen. Op een tweede locatie lukt het eindelijk om een vers exemplaar van de sleutelbloemvlinder vast te leggen. Maar pas echt mooi wordt het hier met de orchideeën. Tientallen vliegenorchissen staan mooi in bloei en soms prachtig in groepjes met meerdere bloemen. Een groepje van drie naast elkaar met een leuke golf in de plantjes resulteren in het onderstaande beeld.
De grotere aantallen op deze locatie geven de best fotografiekansen van deze trip en de meest liefelijke soort was voor mij met stip de aangebrande orchis. We hebben flink moeten zoeken naar dit bijzonder kleine orchideetje. Op schraal kalkgrasland wordt dit plantje namelijk niet veel hoger dan tien centimeter. Nadat we ze vonden hadden we ook nog eens het geluk dat een koppeltje prachtig naast elkaar stond te bloeien. En dat levert dan met zacht bewolkt weer en de camera plat op de grond het onderstaande beeld op. Ik ben er blij mee, wat een schoonheden!
De lucht betrekt steeds meer aan het begin van de middag hebben we een dicht wolkendek. Maar bewolkt weer betekent zeker niet dat je geen mooie foto's kan maken! Sterker nog, de wolken werken perfect voor een heel zacht, gefilterd licht. Je moet wel flink overbelichten om te voorkomen dat de foto's grauw worden en dan heb je opeens een prachtig kleurrijk geheel dat bij hard zonlicht niet te fotograferen is. Onder deze omstandigheden kan ik de kleuren van dit soldaatje mooi tot zijn recht doen komen.
Dan is het tijd om richting Plombieriès te rijden. We hopen hier de prachtige kleine parelmoervlinder slapend te vinden en te fotograferen. Om onszelf een betere kans te geven een vlinder slapend te vinden willen we 's avonds al op zoek gaan. We vinden alleen een zilveren maan, niet de doelsoort van deze locatie, maar wel een prachtige vlinder. We weten nu waar we de volgende ochtend moeten zijn, dus hoeven niet extra vroeg op om in het schemerdonker ons onderwerp op te zoeken. Na een goede nachtrust gaan we terug naar het bewuste (gemarkeerde) plekje. En geloof het of niet, we gingen weg toen het al donker was en te koud voor de vlinder om weg te vliegen. En toch is er geen spoor van het beestje te bekennen! Daar sta je dan, met je goede voorbereiding...
Gauw verder zoeken dus en gelukkig vonden we nog een prachtige plasrombout. In Nederland niet echt een algemene soort, dus we steken al onze energie in het vastleggen van dit prachtige beest. Een ruime foto met tegenlicht en een close-up met licht in de rug leiden tot twee totaal verschillende beelden van hetzelfde scenario.
Op de terugweg richting het noorden van Nederland pakken we nog twee tussenstops in zuid Limburg. Op de eerste locatie vinden we twee bijzonder zeldzame orchideeënsoorten van Nederland. Een prachtig exemplaar van de purperorchis en als hoofdgerecht het bleek bosvogeltje. Een elegante plant die van schaduw en kalkhoudende grond houd en nog maar op enkele plaatsen in Nederland voorkomt. Ik wist niet zeker of we deze soort zouden kunnen vinden, dus het was een waar feestje toen we hem uiteindelijk na een uurtje zoeken ontdekt hadden. Tijd om vermoeid, maar tevreden naar huis te keren, met maar liefst zes nieuwe orchideeënsoorten en ruim duizend beelden.