De afgelopen twee weken heb ik mogen genieten van een heerlijke zomervakantie met het gezin. We hebben gekozen voor een van mijn favoriete gebieden lekker dicht bij huis: de Eifel. Voor de afwisseling hebben we gekozen voor een weekje in het Wirfttal en daarna een weekje bij Cochem. De eerste week was een week van rust, prachtige natuur en goed weer. De tweede week was er ook prachtige natuur, maar is er iets minder succes geweest op fotografisch gebied.
Dé manier om fotografie te kunnen combineren met een gezinsvakantie is voor mij om af en toe mijn moment te pakken: rond zonsopkomst als de rest nog in diepe rust is. Het moment waarop je niet wordt gemist. Ideaal, aangezien ik toch al het liefste werkt met het allereerste, warme zonlicht. Uiteraard moeten de weersvoorspellingen dan wel veelbelovend zijn, aangezien ik ook echt niet voor mijn lol de wekker om half 5 zet. Maar goed weer kregen we, met twee grandioos mooie ochtenden met heerlijk licht. Een derde ochtend gooiden wolken roet in het eten, maar had ik daardoor wel langer de tijd om te zoeken naar onderwerpen.
Voor het eerst sinds jaren kon de libellengids thuis blijven omdat die niet heel dik gezaaid zijn in de Eifel. Ik hoopte nog op een bronlibel of bosbeekjuffer, maar daarvoor kun je het beste overdag op pad en dat is wat lastiger op vakantie. Helaas bleken de aantallen vlinders ook tegen te vallen. De voorjaarssoorten waren al weer verdwenen en door het late seizoen was ik wat vroeg voor de echte zomersoorten. Maar gelukkig was dit jaar voor het eerste de orchideeëngids mee en die kwam absoluut van pas. Op elk kalkgrasland stonden grote aantallen bloeiende planten en ik kon een paar fotogenieke soorten vinden. Genieten dus!
In dit verslag wil ik wat mooie momenten delen. Geen uitgebreid reisverslag dus, omdat ik er slechts een paar keer op uit ben gegaan. Naast onderstaande beelden heb ik nog wel een uitgebreidere selectie aan beelden en soorten toegevoegd aan de soortenlijst:
- Een nieuwe soort is de steppeparelmoervlinder.
- Een nieuwe soort is de kleine sleedoornpage.
- Een extreme close-up van een bedauwde zilveren maan vleugel.
- Een klein exemplaar van het bleek bosvogeltje.
- Een ruimere selectie van beelden op de soortenpagina's waarin ik in dit artikel verwijs.
Zonsopkomst tussen de orchideeën
De eerste ochtend heb ik mijn tijd besteed op een prachtige kalkheuvel die helemaal vol stond met de grote muggenorchis en een redelijk aantal bergnachtorchissen. Met het allereerste licht op de flank op het oosten krijg je ongekende kleuren bij zonsopkomst. Ik heb geprobeerd met deze intense kleuren te spelen door een forse, bloeiende muggenorchis vlak voor de lens te plaatsen en scherp te stellen op een tweede orchis die er vlak bij stond. Zo ontstaat een mooi verloop van warm roze naar de warme oranje gloed van een grasland in het eerste licht.
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8
- 1/100e @ F2.8
- iso 400
Het eerste licht is grandioos, maar duurt maar kort. Binnen enkele minuten worden de contrasten harder en verdwijnt de warme kleur. Tijd om me om te draaien en de orchideeën in de schaduw te zetten met een filterend reflectiescherm. De plant is dan een stuk donkerder dan de door de zon beschenen achtergrond, dus compenseer ik dat door flink te overbelichten. Het gevolg is dan een mooie, lichtgele achtergrond. Gecombineerd met een groot diafragma ontstaan er ook nog prachtige structuren in de onscherpe bloemen.
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8
- 1/15e @ F3.2
- iso 400
Als het licht nog wat sterker wordt zoek ik naar onderwerpen die tussen de jeneverbessen in de schaduw groeien. Het fotograferen wordt uitdagender vanwege hardere contrasten en meer structuur in de achtergrond, maar de schaduw geeft mogelijkheden om langer door te fotograferen. Zo wordt een mooie wilde akelei subtiel uitgelicht in tegenlicht en geven de struiken in de achtergrond een interessant licht-donker patroon. De beharing van de plant komt prachtig tot zijn recht in het tegenlicht.
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8
- 1/80e @ F2.8
- iso 100
Maar de mooiste soort van deze ochtend was toch wel de elegante bergnachtorchis. Deze orchidee heeft een bleke, witgroene bloemkleur en ik moet tot mijn schande bekennen dat ik ze vorig jaar simpelweg voorbij gelopen ben omdat ik er niet heel veel potentie in zag met die bleke kleuren. Nu ik er even goed voor ben gaan zitten blijken het juist ontzettend elegante planten met prachtige, lange en gebogen vormen die een mooi geheel vormen. Dit geeft de mogelijkheid om te spelen met close-ups waarin de onscherpe bloemen en lijnen even belangrijk zijn als het scherpe gedeelte. Twee beelden: eentje wat verder af met fris groene tinten in de schaduw, een volgende waarin de zon subtiel gefilterd op de bloem begint te vallen en wat warmere tinten geeft.
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8
- 1/40e @ F2.8
- iso 100
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8
- 1/125e @ F2.8
- iso 100
Een bewolkte vroege ochtend
Op de tweede ochtend trok het helaas net rond zonsopkomst een beetje dicht, dus heb ik het eerste uur uitgebreid de tijd gehad om te zoeken naar een geschikt onderwerp. Ik was op zoek naar hondskruid: een prachtig orchideetje die hele mooie kleuren heeft, maar wel zo massief is van bloeiwijze dat het erg lastig is om er een creatief beeld van te maken. Ze groeiden tussen hoog gras en staan vrij hoog op de poten waardoor ik niet zo goed wist hoe ik er een mooie plaat van kon maken. Tot ik een mooi groepje bij elkaar vond tussen een groepje margrieten in. Het wit en roze vormt een mooi geheel en gaf mij de kans het onderstaande beeld te maken.
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8
- 1/15e @ F2.8
- iso 100
Toen de zon eenmaal doorkwam was het licht al veel te hard om zonder schaduw te fotograferen. Maar ik vond een mooi exemplaar van de gevlekte orchis die onderaan al in bloei, maar bovenaan nog in de knop stond. De mooiste fase van deze plant als je het mij vraagt. Met het reflectiescherm kon ik er de onderstaande beelden van maken.
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8
- 1/160e @ F2.8
- iso 250
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8
- 1/50e @ F2.8
- iso 100
Tussen honderden gevlekte orchissen
Onderweg als gezin waren we een natuurgebiedje langs de weg tegengekomen. Dit gebied stond helemaal vol met gevlekte orchissen, een prachtig gezicht. De orchissen werden afgewisseld met margrieten, scherpe boterbloem en prachtig bloeiende grassen. Een grandioos gezicht, met maar 1 groot nadeel. Rondom het veld staan nogal wat bomen waardoor het lang duurt voor het veld in de zon ligt. En als dat dan gebeurd is het licht eigenlijk binnen een minuut al weer zo hard dat een mooi beeld maken al weer een flinke uitdaging is. Het liefste zette ik de tijd even een uur stil, zodat ik in alle rust nauwkeurig kan werken en kan zoeken naar mijn beeld. Mijn plannen waren om ook groothoekopnames te maken, maar door gebrek aan grondmist zijn die niet echt mooi geworden helaas.
Op momenten dat het licht heel kort mooi is is het voor mij eerlijk gezegd gewoon stressen achter mijn statief om het maximale er uit te halen. Als ik lekker tot rust wil komen in de natuur zou voor mij vissen geloof ik toch een betere hobby zijn. Gelukkig draaide de zon langzaam over het veld waardoor de grens tussen zon en schaduw langzaam verschoof. Al meedraaiend met de zon had ik toch nog ruim een uur de tijd om meer dan tweehonderd beelden te maken. En thuis begint dan eigenlijk pas het echte genieten, als ik in alle rust de resultaten kan selecteren en beoordelen. Een beetje Japanner voel ik me dus soms wel als natuurfotograaf.
Bij zo veel beelden is het altijd moeilijk kiezen. Bij deze dus maar gewoon een kleine serie van deze ochtend. Met als wel heel leuke bonus een groot geaderd witje die een orchidee als slaapplaats had uitgekozen.
Overdag in het Dortebachtal
De tweede week ben ik weinig succesvol geweest. Ik hoopte in de buurt van Cochem op mooie mist boven de Moezel voor landschapjes en uiteraard vooral op de (Moezel) apollo die moeilijk slapend te vinden is. Ik heb deze prachtige grote page wel meerdere keren langs zien vliegen, maar ze wilden helaas niet stil blijven zitten. De kleine sleedoornpage liet zich wel goed fotograferen en zorgde zo voor een nieuwe soort in de soortenlijst. Maar uiteindelijk was fotografisch vooral de kleine ijsvogelvlinder erg geslaagd. Een mannetje van deze prachtige soort was erg territoriaal en poseerde regelmatig in een mooie setting wat de onderstaande beelden opleverde.
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8
- 1/400e @ F5
- iso 250
- Canon 70D
- Sigma 150mm F2.8 + 1.4 converter
- 1/640e @ F4
- iso 160
En zo mag ik terugkijken op een heerlijke tijd. We hebben het als gezin goed gehad en ik ben dankbaar voor de mooie fotografiemomenten die ik kon nemen! En het voordeel van zo lekker vroeg zomervakantie vieren is dat je na de vakantie nog een heel siezoen thuis voor de boeg hebt. Tijd om weer lekker bezig te gaan met natuurfotografie nog dichter bij huis, dat er nog maar een mooie zomer mag volgen!