Een paar jaar geleden had ik nog amper oog voor orchideeën. Tijdens mijn zoektochten naar vlinders kwam ik wel eens wat tegen en soms nam ik snel een foto, maar veel werk maakte ik er niet van. Tot mijn schaamte was mijn eerste gedachte bij de nachtorchissen: 'hmmm, wat een kleurloos ding, daar valt ook geen eer aan te behalen.' Een typisch voorbeeld van 'beauty is in the eye of the beholder'. Gelukkig kun je altijd nog beter leren kijken en kan waardering groeien. Want nachtorchissen zijn misschien wel de meest elegante wilde bloemen die ik ken.
Ze hebben dan misschien niet de meest uitbundige kleuren, maar met hun ingetogen wit en hint van zachtgroen doen ze me denken aan een bruid. Elegant, subtiel en vrouwelijk. Die elegantie komt voornamelijk door de bouw van de bloemen met lange curves. Zowel de bloem heeft lange, licht gebogen bloembladen, de lange sporen (de buisjes met nectar aan de basis van elk bloempje) vormen mooie lijnen en de gedraaide basis van elke bloem maakt het af. Maar goed, een beeld zegt met dan 1000 woorden, dus waarom laat ik hem niet gewoon zien? Om het lijnenspel alle aandacht te geven begin ik maar direct met een zwart-wit variant die alle aandacht op het lijnenspel legt.
Om precies te zijn gaat het hier om de welriekende nachtorchis. Een plant die zelfs in Nederland nog redelijk verspreid over het land gevonden kan worden. Ze zijn niet bepaald algemeen, dus je zult wel in de beter beheerde natuurgebieden moeten zoeken en uiteraard in het juiste habitat. De duinen en zuid Limburg zijn de logische (en doorgaans meest orchideeënrijke plekken) plekken om te zoeken, maar ook in de Weerribben en in enkele losse gebieden zijn ze te vinden.
Dit jaar heb ik voor het eerst een tweetal fotosessies aan de soort geweid. Tijdens een prachtige ochtend met enorm veel dauw, mist en een zacht doorkomend zonnetje kon ik onderstaande beelden maken.
Een prachtig, zachtroze exemplaar van de gevlekte orchis stond zo ongelofelijk mooi te pronken dat ik die natuurlijk niet links kon laten liggen. Misschien zijn ze niet donkerblauw en ivoorwit, maar ik vind het een prima bruidegom met zijn viere, recht rug!
Dauw en zacht licht bij zonsopkomst zijn mijn ding. De sfeer van de vroege ochtend is voor mij iedere keer weer onovertroffen. Maar dat neemt niet weg dat met gebroken nachten de wekker om kwart over 4 niet echt prettig is en dat het ook goed is om af en toe eens onder andere omstandigheden te gaan fotograferen. En de nachtorchis is uitermate geschikt om op een grijze dag te fotograferen. Gewoon flink overbelichten en je komt terug met prachtige, zachte, high-key opnamen.
Het leuke van overdag fotograferen tijdens een grijze dag is dat er met wat geluk ook insecten actief zijn. In mijn geval kon ik een half uur lang een miertje volgen die van bloem tot bloem liep en als volleerd klimmer de hele plant doorkroop. Wel een uitdaging, want zo'n beestje is opvallend vlug, bewegelijk, maar vooral ontzettend klein. Dus zie hem maar eens scherp te krijgen. Er zijn dan ook een flinke lading foto's in de prullenbak beland, maar onderstaande beelden bleven tot mijn vreugde over.
Ik kan er niet gauw genoeg van krijgen, dit mooie bruidje. Dus om echt af te sluiten een laatste beeld in stijl. High-key, zacht, elegant en een tikje mysterieus. Is ze geen ongekende schoonheid?
