Witsnuiten zijn veelal lastig mooi op de foto te zetten omdat ze vaak op de grond of op lelijke takjes gaan zitten. De beste manier om deze soorten dan ook te fotograferen is door het zoeken van uitsluipende exemplaren. Soms lukt het dan om mooie foto's te maken en vooral bij deze foto vind ik de bruintinten in de heide erg mooi uitkomen.
Bij dit verse exemplaar zijn goed de kenmerken te zien die hem onderscheiden van de venwitsnuit: de pterostigma's (de gekleurde cellen in de vleugeltoppen) zijn roodbruin en de vlekken op het achterlijf duidelijk aanwezig.
